Προϊόντα
Κιτ δοκιμής Lifecosm για σκυλάκια με διροφιλάρια
Κιτ δοκιμής Ag της CHW
| Κιτ δοκιμής για σκυλοτροφία Ag | |
| Αριθμός καταλόγου | RC-CF21 |
| Περίληψη | Ανίχνευση ειδικών αντιγόνων των σκωλήκων της καρδιάς εντός 10 λεπτών |
| Αρχή | Ανοσοχρωματογραφική δοκιμασία ενός σταδίου |
| Στόχοι ανίχνευσης | Αντιγόνα Dirofilaria immitis |
| Δείγμα | Ολικό αίμα, πλάσμα ή ορός σκύλου |
| Χρόνος ανάγνωσης | 5 ~ 10 λεπτά |
| Ευαισθησία | 99,0% έναντι PCR |
| Ειδικότητα | 100,0 % έναντι PCR |
| Όριο ανίχνευσης | Παράσιτο της διροφιλαρίωσης Ag 0,1ng/ml |
| Ποσότητα | 1 κουτί (κιτ) = 10 συσκευές (Ατομική συσκευασία) |
| Περιεχόμενα | Κιτ δοκιμής, φιάλη ρυθμιστικού διαλύματος και σταγονόμετρα μιας χρήσης |
| Προσοχή | Χρησιμοποιήστε εντός 10 λεπτών μετά το άνοιγμαΧρησιμοποιήστε την κατάλληλη ποσότητα δείγματος (0,04 ml από ένα σταγονόμετρο)Χρησιμοποιήστε μετά από 15~30 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου εάν φυλάσσονται σε κρύες συνθήκες.Θεωρήστε τα αποτελέσματα της δοκιμής ως άκυρα μετά από 10 λεπτά |
Οδός μόλυνσης από διροφιλαρίωση σκύλου
Πληροφορίες
Οι ενήλικες διροφιλαρίες μεγαλώνουν αρκετά εκατοστά σε μήκος και βρίσκονται στις πνευμονικές αρτηρίες όπου μπορούν να λάβουν αρκετά θρεπτικά συστατικά. Οι διροφιλαρίες μέσα στις αρτηρίες προκαλούν φλεγμονή και σχηματίζουν αιμάτωμα. Η καρδιά, επομένως, θα πρέπει να αντλεί συχνότερα από πριν, καθώς οι διροφιλαρίες αυξάνονται σε αριθμό, φράζοντας τις αρτηρίες.
Όταν η λοίμωξη επιδεινώνεται (υπάρχουν πάνω από 25 διροφιλαρίες σε έναν σκύλο 18 κιλών), οι διροφιλαρίες μετακινούνται στον δεξιό κόλπο, εμποδίζοντας τη ροή του αίματος.
Όταν ο αριθμός των διροφιλαρίων φτάσει πάνω από 50, θα μπορούσαν να καταλάβουν κόλπους και κοιλίες.
Όταν μολυνθεί με πάνω από 100 διροφιλαρίες στο δεξί μέρος της καρδιάς, ο σκύλος χάνει τη λειτουργία της καρδιάς και τελικά πεθαίνει. Αυτό το θανατηφόρο φαινόμενο ονομάζεται «Σύνδρομο Caval».
Σε αντίθεση με άλλα παράσιτα, οι διροφιλάριες εναποθέτουν μικρά έντομα που ονομάζονται μικροφιλάρια. Η μικροφιλάρια στα κουνούπια μεταφέρεται σε έναν σκύλο όταν το κουνούπι ρουφάει αίμα από τον σκύλο. Οι διροφιλάριες που μπορούν να επιβιώσουν στον ξενιστή για 2 χρόνια πεθαίνουν αν δεν μετακινηθούν σε άλλον ξενιστή εντός αυτής της περιόδου. Τα παράσιτα που κατοικούν σε έναν έγκυο σκύλο μπορούν να μολύνουν το έμβρυό του.
Η έγκαιρη εξέταση των διροφιλαρίων είναι πολύ σημαντική για την εξάλειψή τους. Τα διροφιλάρια περνούν από διάφορα στάδια, όπως L1, L2, L3, συμπεριλαμβανομένου του σταδίου μετάδοσης μέσω κουνουπιών για να γίνουν ενήλικα διροφιλάρια.
Διροσκουλήκια στα κουνούπια
Οι μικροφιλάριες στα κουνούπια αναπτύσσονται σε παράσιτα L2 και L3, ικανά να μολύνουν σκύλους σε αρκετές εβδομάδες. Η ανάπτυξη εξαρτάται από τον καιρό. Η ευνοϊκή θερμοκρασία για το παράσιτο είναι πάνω από 13,9℃.
Όταν ένα μολυσμένο κουνούπι τσιμπάει έναν σκύλο, η μικροφιλάρια του L3 διεισδύει στο δέρμα του. Στο δέρμα, η μικροφιλάρια αναπτύσσεται σε L4 για 1-2 εβδομάδες. Αφού παραμείνει στο δέρμα για 3 μήνες, η L4 εξελίσσεται σε L5, η οποία μεταφέρεται στο αίμα.
Το L5, ως μορφή ενήλικου διροφιλαρίου, εισέρχεται στην καρδιά και τις πνευμονικές αρτηρίες, όπου 5-7 μήνες αργότερα οι διροφιλαρίες εναποθέτουν έντομα.
Διάγνωση
Για τη διάγνωση του σκύλου θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη το ιστορικό της νόσου και τα κλινικά δεδομένα, καθώς και διάφορες διαγνωστικές μέθοδοι. Για παράδειγμα, απαιτούνται ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, εξέταση αίματος, ανίχνευση μικροφιλαρίωσης και, στη χειρότερη περίπτωση, νεκροψία.
Εξέταση ορού;
Ανίχνευση αντισωμάτων ή αντιγόνων στο αίμα
Εξέταση αντιγόνου;
Αυτό επικεντρώνεται στην ανίχνευση των ειδικών αντιγόνων των ενήλικων θηλυκών διροφιλαρίων. Η εξέταση πραγματοποιείται στο νοσοκομείο και το ποσοστό επιτυχίας της είναι υψηλό. Τα κιτ δοκιμών που διατίθενται στην αγορά έχουν σχεδιαστεί για την ανίχνευση ενήλικων διροφιλαρίων ηλικίας 7~8 μηνών, επομένως τα διροφιλάρια ηλικίας κάτω των 5 μηνών είναι δύσκολο να ανιχνευθούν.
Θεραπεία
Η λοίμωξη από διροφιλάρια θεραπεύεται με επιτυχία στις περισσότερες περιπτώσεις. Για την εξάλειψη όλων των διροφιλαρίων, η χρήση φαρμάκων είναι ο καλύτερος τρόπος. Η έγκαιρη ανίχνευση των διροφιλαρίων αυξάνει το ποσοστό επιτυχίας της θεραπείας. Ωστόσο, στο τελικό στάδιο της λοίμωξης, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία πιο δύσκολη.
