Αριθμός καταλόγου | RC-CF28 |
Περίληψη | Ανίχνευση αντισωμάτων IgG/IgM κατά του Τοξοπλάσματος εντός 10 λεπτών |
Αρχή | Ανοσοχρωματογραφική δοκιμασία ενός σταδίου |
Στόχοι ανίχνευσης | Αντίσωμα IgG/IgM κατά του τοξοπλάσματος |
Δείγμα | Ολικό αίμα, πλάσμα ή ορός γάτας |
Χρόνος ανάγνωσης | 10 ~ 15 λεπτά |
Ευαισθησία | IgG: 97,0% έναντι IFA, IgM: 100,0% έναντι IFA |
Ειδικότητα | IgG: 96,0% έναντι IFA, IgM: 98,0% έναντι IFA |
Ποσότητα | 1 κουτί (κιτ) = 10 συσκευές (Ατομική συσκευασία) |
Περιεχόμενα | Κιτ δοκιμής, φιάλη ρυθμιστικού διαλύματος και σταγονόμετρα μιας χρήσης |
Αποθήκευση | Θερμοκρασία δωματίου (στους 2 ~ 30℃) |
Λήξη | 24 μήνες μετά την κατασκευή |
Προσοχή | Χρησιμοποιήστε εντός 10 λεπτών μετά το άνοιγμαΧρησιμοποιήστε την κατάλληλη ποσότητα δείγματος (0,01 ml σταγονόμετρου) Χρησιμοποιήστε μετά από 15~30 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου εάν φυλάσσονται σε κρύες συνθήκες. Θεωρήστε τα αποτελέσματα της δοκιμής ως άκυρα μετά από 10 λεπτά |
Η τοξοπλάσμωση είναι μια ασθένεια που προκαλείται από ένα μονοκύτταρο παράσιτο που ονομάζεται Toxoplasma gondii (T.gondii). Η τοξοπλάσμωση είναι μια από τις πιο συχνές παρασιτικές ασθένειες και έχει βρεθεί σε σχεδόν όλα τα θερμόαιμα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των κατοικίδιων ζώων και των ανθρώπων. Οι γάτες είναι σημαντικές στην επιδημιολογία του T. gondii επειδή είναι οι μόνοι ξενιστές που μπορούν να εκκρίνουν ωοκύστεις ανθεκτικές στο περιβάλλον. Οι περισσότερες γάτες που έχουν μολυνθεί με T.gondii δεν θα εμφανίσουν συμπτώματα. Περιστασιακά, ωστόσο, εμφανίζεται κλινική τοξοπλάσμωση. Όταν εμφανιστεί ασθένεια, μπορεί να αναπτυχθεί όταν η ανοσολογική απόκριση της γάτας δεν είναι επαρκής για να σταματήσει την εξάπλωση των ταχυζωϊτικών μορφών. Η ασθένεια είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε γάτες με κατασταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των νεαρών γατών και των γατών με τον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών (FELV) ή τον ιό της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών (FIV).
Οι γάτες είναι οι μόνοι κύριοι ξενιστές του T.gondii. Είναι τα μόνα θηλαστικά στα οποία το τοξόπλασμα μεταδίδεται μέσω των κοπράνων. Στη γάτα, η αναπαραγωγική μορφή του T.gondii ζει στο έντερο και οι ωοκύστεις (άωρες μορφές που μοιάζουν με αυγά) εξέρχονται από το σώμα με τα κόπρανα. Οι ωοκύστεις πρέπει να βρίσκονται στο περιβάλλον 1-5 ημέρες πριν γίνουν μολυσματικές. Οι γάτες μεταδίδουν το T.gondii με τα κόπρανά τους μόνο για λίγες εβδομάδες μετά τη μόλυνση. Οι ωοκύστεις μπορούν να επιβιώσουν αρκετά χρόνια στο περιβάλλον και είναι ανθεκτικές στα περισσότερα απολυμαντικά.
Οι ωοκύστεις καταπίνονται από ενδιάμεσους ξενιστές όπως τρωκτικά και πτηνά, ή άλλα ζώα όπως σκύλους και ανθρώπους, και μεταναστεύουν στους μύες και τον εγκέφαλο. Όταν μια γάτα τρώει ένα μολυσμένο ενδιάμεσο θήραμα (ή μέρος τουένα μεγαλύτερο ζώο, π.χ., ένα γουρούνι), το παράσιτο απελευθερώνεται στο έντερο της γάτας και ο κύκλος ζωής μπορεί να επαναληφθεί
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα τηςΗ τοξοπλάσμωση περιλαμβάνει πυρετό, απώλεια όρεξης και λήθαργο. Άλλα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ανάλογα με το αν η λοίμωξη είναι οξεία ή χρόνια και πού βρίσκεται το παράσιτο στο σώμα. Στους πνεύμονες, η λοίμωξη από T.gondii μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία, η οποία θα προκαλέσει αναπνευστική δυσχέρεια σταδιακά αυξανόμενης σοβαρότητας. Η τοξοπλάσμωση μπορεί επίσης να επηρεάσει τα μάτια και το κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας φλεγμονή του αμφιβληστροειδούς ή του πρόσθιου οφθαλμικού θαλάμου, ανώμαλο μέγεθος κόρης και αντίδραση στο φως, τύφλωση, έλλειψη συντονισμού, αυξημένη ευαισθησία στην αφή, αλλαγές προσωπικότητας, κυκλικές κινήσεις, πίεση στο κεφάλι, συσπάσεις των αυτιών, δυσκολία στη μάσηση και την κατάποση τροφής, επιληπτικές κρίσεις και απώλεια ελέγχου της ούρησης και της αφόδευσης.
Η τοξοπλάσμωση συνήθως διαγιγνώσκεται με βάση το ιστορικό, τα σημάδια της νόσου και τα αποτελέσματα υποστηρικτικών εργαστηριακών εξετάσεων. Η μέτρηση των αντισωμάτων IgG και IgM κατά του Toxoplasma gondii στο αίμα μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση της τοξοπλάσμωσης. Η παρουσία σημαντικών αντισωμάτων IgG κατά του T.gondii σε μια υγιή γάτα υποδηλώνει ότι η γάτα έχει μολυνθεί στο παρελθόν και τώρα πιθανότατα είναι άνοση και δεν εκκρίνει ωοκύστεις. Η παρουσία σημαντικών αντισωμάτων IgM κατά του T.gondii, ωστόσο, υποδηλώνει ενεργό λοίμωξη της γάτας. Η απουσία αντισωμάτων T.gondii και των δύο τύπων σε μια υγιή γάτα υποδηλώνει ότι η γάτα είναι ευάλωτη σε λοίμωξη και επομένως θα αποβάλει ωοκύστεις για μία έως δύο εβδομάδες μετά τη μόλυνση.
Δεν υπάρχει ακόμη διαθέσιμο εμβόλιο για την πρόληψη είτε της λοίμωξης από T.gondii είτε της τοξοπλάσμωσης σε γάτες, ανθρώπους ή άλλα είδη. Επομένως, η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει μια αγωγή με ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται κλινδαμυκίνη. Άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν την πυριμεθαμίνη και τη σουλφαδιαζίνη, τα οποία δρουν μαζί για να αναστέλλουν την αναπαραγωγή του T.gondii. Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά το συντομότερο δυνατό μετά τη διάγνωση και να συνεχίζεται για αρκετές ημέρες μετά την εξαφάνιση των συμπτωμάτων.
Η οξεία λοίμωξη χαρακτηρίζεται από άμεση αύξηση των αντισωμάτων IgM, ακολουθούμενη σε 3-4 εβδομάδες από αύξηση των αντισωμάτων κατηγορίας IgG. Τα επίπεδα αντισωμάτων IgM κορυφώνονται περίπου 3-4 εβδομάδες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων και παραμένουν ανιχνεύσιμα για 2-4 μήνες. Τα αντισώματα κατηγορίας IgG κορυφώνονται σε 7-12 εβδομάδες, αλλά μειώνονται πολύ πιο αργά από τα επίπεδα αντισωμάτων IgM και παραμένουν αυξημένα για πάνω από 9-12 μήνες.