Όπως γνωρίζει κάθε ιδιοκτήτης κατοικίδιου ζώου, αναπτύσσετε έναν ξεχωριστό συναισθηματικό δεσμό με το ζώο συντροφιάς της επιλογής σας. Συζητάτε με τον σκύλο, διαμαρτύρεστε με το χάμστερ και λέτε μυστικά του παπαγάλου σας που δεν θα λέγατε ποτέ σε κανέναν άλλον. Και, ενώ ένα μέρος σας υποψιάζεται ότι όλη η προσπάθεια μπορεί να είναι εντελώς άσκοπη, ένα άλλο μέρος σας ελπίζει κρυφά ότι με κάποιο τρόπο το αγαπημένο σας κατοικίδιο καταλαβαίνει.
Αλλά τι, και πόσο, καταλαβαίνουν τα ζώα; Για παράδειγμα, γνωρίζετε ότι ένα ζώο είναι ικανό να βιώσει ευχαρίστηση, αλλά βιώνει το χιούμορ; Μπορεί η γούνινη ερωτική σας παρέα να καταλάβει ένα αστείο ή να καταπνίξει ένα γέλιο όταν σας πέσει ένα βαρύ αντικείμενο στο δάχτυλο του ποδιού σας; Γελούν οι σκύλοι, οι γάτες ή οποιοδήποτε ζώο με τον ίδιο τρόπο που γελάμε εμείς; Γιατί γελάμε; Οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι ανέπτυξαν το γέλιο είναι ένα μυστήριο. Κάθε άνθρωπος στον πλανήτη, ανεξάρτητα από τη γλώσσα που μιλάει, το κάνει και όλοι το κάνουμε ασυνείδητα. Απλώς αναβλύζει από βαθιά μέσα μας και δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Είναι μεταδοτικό, κοινωνικό και κάτι που αναπτύσσουμε πριν μπορέσουμε να μιλήσουμε. Πιστεύεται ότι υπάρχει για να παρέχει ένα στοιχείο σύνδεσης μεταξύ των ατόμων, ενώ μια άλλη θεωρία αναφέρει ότι αρχικά προήλθε ως ένας προειδοποιητικός ήχος για να τονίσει το ασύμβατο, όπως η ξαφνική εμφάνιση μιας τίγρης με δόντια σπαθιού. Έτσι, ενώ δεν ξέρουμε γιατί το κάνουμε, ξέρουμε ότι το κάνουμε. Αλλά γελάνε τα ζώα, και αν όχι, γιατί όχι;
Αυθάδεις πίθηκοι. Όπως είναι κατανοητό, επειδή είναι οι πιο στενοί μας συγγενείς με τα ζώα, οι χιμπατζήδες, οι γορίλες, οι μπονόμπο και οι ουρακοτάγκοι εκφράζουν φωνές απόλαυσης κατά τη διάρκεια παιχνιδιών κυνηγιού ή όταν τους γαργαλάνε. Αυτοί οι ήχοι μοιάζουν κυρίως με λαχάνιασμα, αλλά ενδιαφέρον είναι ότι οι πίθηκοι που είναι πιο στενά συγγενείς μας, όπως οι χιμπατζήδες, εμφανίζουν φωνές που αναγνωρίζονται πιο εύκολα με το ανθρώπινο γέλιο από ένα πιο απομακρυσμένο είδος όπως ο ουρακοτάγκος, του οποίου οι χαρούμενοι ήχοι μοιάζουν λιγότερο με τους δικούς μας.
Το γεγονός ότι αυτοί οι ήχοι εκπέμπονται κατά τη διάρκεια ερεθισμάτων όπως το γαργάλημα υποδηλώνει ότι το γέλιο εξελίχθηκε πριν από οποιοδήποτε είδος ομιλίας. Αναφέρεται ότι η Κόκο, η διάσημη γορίλα που χρησιμοποιούσε τη νοηματική γλώσσα, κάποτε έδεσε τα κορδόνια του φύλακά της και στη συνέχεια υπέγραψε «κυνήγησέ με», επιδεικνύοντας, ενδεχομένως, την ικανότητα να κάνει αστεία.
Κοράκια που λαλούν Τι γίνεται όμως με έναν εντελώς διαφορετικό κλάδο του ζωικού κόσμου, όπως τα πουλιά; Σίγουρα μερικοί έξυπνοι μιμητές πτηνών, όπως τα πουλιά μάινα και τα κακάτου, έχουν παρατηρηθεί να μιμούνται τα γέλια και ορισμένοι παπαγάλοι είναι ακόμη γνωστό ότι πειράζουν άλλα ζώα, με αναφορές για ένα πουλί να σφυρίζει και να μπερδεύει τον σκύλο της οικογένειας, καθαρά για δική του διασκέδαση. Τα κοράκια και άλλα κορακοειδή είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν εργαλεία για να εντοπίζουν τροφή, ακόμη και να τραβούν τις ουρές των αρπακτικών. Θεωρούνταν ότι αυτό γινόταν αποκλειστικά για να τους αποσπάσει την προσοχή ενώ έκλεβαν τροφή, αλλά τώρα έχει παρατηρηθεί και όταν δεν υπάρχει τροφή, γεγονός που υποδηλώνει ότι το πουλί το έκανε απλώς για διασκέδαση. Είναι λοιπόν πιθανό ορισμένα πουλιά να έχουν αίσθηση του χιούμορ και μπορεί ακόμη και να γελούν, αλλά δεν έχουμε καταφέρει να την αναγνωρίσουμε ακόμα.
Θηρίο χιούμορ. Άλλα πλάσματα είναι επίσης γνωστό ότι γελούν, όπως οι αρουραίοι, οι οποίοι «τιτιβίζουν» όταν τους γαργαλάει κανείς σε ευαίσθητες περιοχές όπως ο αυχένας. Τα δελφίνια φαίνεται να εκπέμπουν ήχους χαράς ενώ παίζουν και τσακώνονται, υποδηλώνοντας ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι απειλητική για τους γύρω τους, ενώ οι ελέφαντες συχνά σαλπίζουν ενώ παίζουν. Αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να αποδειχθεί αν αυτή η συμπεριφορά είναι συγκρίσιμη με το γέλιο ενός ανθρώπου ή απλώς ένας θόρυβος που του αρέσει να κάνει το ζώο σε ορισμένες καταστάσεις.
Μίσος για τα κατοικίδια. Τι γίνεται λοιπόν με τα κατοικίδια στα σπίτια μας; Είναι ικανά να γελούν μαζί μας; Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα σκυλιά έχουν αναπτύξει ένα είδος γέλιου όταν διασκεδάζουν, που μοιάζει με ένα αναγκαστικό λαχάνιασμα, το οποίο διαφέρει σε ηχητική υφή από το κανονικό λαχάνιασμα που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της θερμοκρασίας. Οι γάτες, από την άλλη πλευρά, θεωρούνταν ότι έχουν εξελιχθεί ώστε να μην δείχνουν καθόλου συναισθήματα ως παράγοντα επιβίωσης στην άγρια φύση. Προφανώς, το γουργούρισμα μπορεί να υποδηλώνει ότι μια γάτα είναι ευχαριστημένη, αλλά τα γουργουρητά και τα νιαουρίσματα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να υποδηλώσουν μια σειρά από άλλα πράγματα.
Οι γάτες φαίνεται επίσης να απολαμβάνουν να εμπλέκονται σε μια ποικιλία άτακτων συμπεριφορών, αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι απλώς μια προσπάθεια να τραβήξουν την προσοχή αντί να επιδείξουν την χιουμοριστική τους πλευρά. Έτσι, όσον αφορά την επιστήμη, φαίνεται ότι οι γάτες δεν είναι ικανές να γελάσουν και μπορείτε να είστε παρηγορημένοι γνωρίζοντας ότι η γάτα σας δεν γελάει μαζί σας. Αν και, αν ποτέ αποκτούσαν την ικανότητα να το κάνουν, υποψιαζόμαστε ότι θα το έκαναν.
Αυτό το άρθρο προέρχεται από το BBC News.
Ώρα δημοσίευσης: 19 Οκτωβρίου 2022